bir dağ zirvesi bir gömülü yeraltı şehri

 

 

 

An geliyor içinde bulunduğum durumun kendisinden ne kadar zevk aldığımı farkediyor ve bunun 5 sene daha sürse canımı acıtmayacağını düşünüyorum,

An geliyor içinde bulunduğum durumun başını unutmuş halde sonunun nasıl olabileceği hakkında potansiyel sonuçlar üretirken bu acıya 5 saniye daha katlanamayacağımı düşünüyorum,

An geliyor, istersem herşeyi yapabileceğim, önümde zamansal engeller olsa dahi yapabileceğimi düşünüyorum,

An geliyor engellere hiç takılmadan temiz temiz yoluma devam etme isteğiyle dolmuşken aslında işlerin o kadar da pürüzsüz ilerlemeyeceğini düşünüyorum,

 

 

An geliyor, ve o an hep geliyor, "bir sıkımlık canım var" diye düşünüp bunu "dünyaya kaç kere gelicez ulan" yaklaşımıyla süsledikten sonra çevremdeki insanlara bakıp derin derin çektiğim nefesi sessiz olmaya gayret ederek bırakıyorum.

Böylelikle yine bir gün bitiyor, her gün bu anlardan yirmişer ellişer yaşıyorum.