Oruçlu olduğun bir günde, oruçlu olduğunu bildiğin insanlara iftar yemeği hazırlamanın en güzel yanı kokusundan lezzetini tahmin etmeye çalışmak, en kötü yanı ise bunu beceremeyip hepsini tuzsuz pişirmek. Bir iyi bir şey daha, güllaç. ve çay. ve tabi ki eline sağlıklar ardından afiyet olsunlar.
Sonra bir yandan basketbol bir yandan futbol maçı izleyen oruçlu adamların iftar saatini erteleme çabaları. Neyse ki çorba çabuk ısındı da saati ertelemediler.
Şimdi ise yine full time aile saadeti davetiye tasarım işime geri dönüyorum. Evet öyle anlatmadığım bir takım eğlenceli fakat yorucu süreçlerden geçildi. Bekarlığa vedası, İzmir düğünü-İstanbul düğünü derken küçük altına ışıkla bakan gözlerimin yerini kocaman gülen kıçım devraldı. Renkli ayakkabılar edindim o süre içinde. Güzel insanların aynı ortamda bulunmasına vesileler bulundu edildi. Sonrasında evde garip bir boşluklu hava esintisi hasıl oldu. Koridorun ortasındaki kapı sürekli kapalı, perdesi sürekli örtük. Ama eksik değil. Yine buralardayız.
İftar menülü yazının evlenen kuzen düğünüyle devam etmesi konusundaki gelişim kontrolsüzdü. Kısacık bahsedilmiş olarak kalsın. Önümüzdeki ay sonu bir ciğerimin yarısı ile daha bu mevzular başlamış olacak. Ona saklanalım. Bir diğer yandan zaten çok da farklı değiller. Edi ile Büdü gibi. Öyle birlikte halleriyle çok tatlılar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder